হালধীয়া ছোৱালীজনী

সোণাৰুৰ হালধীয়া হাঁহিয়ে

মন মোহিত কৰে,

আৰু মন মোহে সেই

হালধীয়া ছোৱালীজনীয়ে 

তাইৰ কমল নয়নী চকুযোৰিয়ে,

লাহি ককালৰ কলা তিলে,

গোলাপৰ পাহি যেন ওঠে ।

আলি কেকুৰিটো পাৰ হ‌ওঁ 

মানেই তাইৰ ঘৰ,

কিন্তু কিযে বিড়ম্বনা 

যাবও নোৱাৰো কাষলে,

অথচ চুব‌ও নোৱাৰো 

মন পৰশা হৃদয়ক 

শাত পেলাব ।

    ✍️নবীনচন্দ্ৰ কুৰ্মী

        বৰপাম,চতিয়া