জীৱন বৃত্ত

 

বৃত্তাকাৰ জীৱন এটি সাৱটি জীয়াই আছো আমি, 

আন্ধাৰৰ শেষত প্ৰতিটো পুৱাই আনে পোহৰ, 

অনুপম সত্য এটি উপলব্ধিৰে জীৱনৰ গতি আগবাঢ়ে ।

পুঁৱতিৰ পখীৰ কাকলিৰে ভৰি পৰে সময়;

নানাৰঙী ফুলৰ পাহে পাহে মৌৰস পান  কৰি বিভোৰ  হয় 

   বিচিত্র পখিলা ।

সৃষ্টিৰ উন্মাদনাৰে হয় জীৱন সুন্দৰ !

হৰ্ষ বিষাদৰ  নিজৰাটি  অহৰহ বৈ থাকে ।

সৰল  জীৱনৰ গণিত সুকীয়া, 

জটিল জীৱনে  কিন্তু পাক ঘূৰণি খায়!

ক্ৰমে দুপৰৰ বেলি নামি আহে ধীৰ গতিৰে, 

দীঘল ছাঁবোৰ চুটি হৈ আহে, 

উশাহবোৰ  ঘন হয়;

শূন্যৰ পৰা আৰম্ভ কৰা যাত্ৰাত কিছু ব্যাঘাত জন্মে।

জৰা, মৃত্যুৰ শংকাবোৰ বাঢ়ি গৈ সংসাৰ মায়াৰ  বান্ধোন খুলি হেঙুলীয়া বেলিয়ে এদিন বিদায় মাগে।

আকৌ  আন্ধাৰৰ সীমনাত  হেৰাই যায় বৃত্তাকাৰ জীৱনৰ আপুৰুগীয়া বেলি! !

   ৰীতামণি বৰদলৈ 

      (গুৱাহাটী )