বিশ্বাসৰ এটি টোপোলা

মানুহক জানো চিনিব পাৰি ?

হয়তো পাৰি ৷

বিশ্বাসক আকোঁৱালি ল'ব  পাৰি

পিছে বিশ্বাসী হে পোৱা নাযায় বিচাৰি৷

মানুহৰ কথাবোৰ বৰ শুৱলা 

যাক ক'ব পাৰি মিঠামুখীয়া

ভাবিবও নোৱাৰি কৰিব পাৰিব বুলি বিশ্বাসঘাতকতা ।

মিছা প্ৰতিশ্ৰুতিৰ বান

মাৰিব পাৰে সঘনাই 

মিছা প্ৰলোভনেৰে দিব হিয়া জুৰাই

হৃদয় ভঙা গঢ়াৰ বহু প্ৰতিশ্ৰুতি ল'ব পাৰে সাঙুৰি ৷

বৰ্ষাৰ ঢলৰ দৰে বোৱাব পাৰে হিয়া

ভাবিব নাজানে হিয়াখন কিমান যে আকলুৱা

দুচকুত সিঁচি দিব পাৰে এডৰা সেউজীয়া ৷

 

উত্ৰাৱল হৃদয়ত ঢালি দিব পাৰে 

কালৰ কুটিল হাঁহি

উতপ্ত কৰিব পাৰে হৃদয়ৰ নিভৃত কোণ ৷

আঁকিব পাৰে দুচকুত সাতোৰঙী ৰামধেনু

প্ৰৱল প্ৰাণময় উচ্ছাস ৷

যৌৱনকো কৰিব পাৰে অভিশপ্ত

শব্দৰ মায়াজালে বন্দী কৰিব পাৰে জীৱন

নমাই আনিব পাৰে আঁউসীৰ তমসা ৰাতি ।

📝ৰুমী কলিতা দত্ত