লুইত

©Admin
0
লুইত
 তই যে আমাৰ বুকুৰ আপোন
তোৰ মৰমতে তোৰ পাৰতে
সজাইছিলো পজাটি
চকুত আঁকিলৈ অযুত সপোন।

কিন্তু ! কিয়নো আহিলি তই 
তোৰ দুবাহু ভৰাই
হৈ বলিয়া বান।
মোৰ সোণোৱালী গাঁও খনক
নিমিষতে ভাঙি 
কৰিদিলি ঠান-বান। 
উটি গ'ল গোহালিৰ গৰু
মোৰ ভঁৰালৰ ধান।
এতিয়া
দুবেলা দুমুঠি ভাতৰ নাটনি 
শুনিছ জানো তই ? 
কঙাল গাঁওত উঠিছে কৰুন বিননি ।
তোৰ আঘাততে শেষ হ'ল 
আজি সেউজীয়া ৰং 
নাপাওঁ একোকে চিনি 
শষ্য শ্যামল বসুন্ধৰাত 
বালিয়ে পেলালে চানি।
লুইত ,
তোক কাবৌ কৰিছো
তোৰ দুবাহু ভৰাই
আৰু তই বলিয়া বান হৈ নাহিবি।।

📝বিমল কুমাৰ দাস 
বোকাখাত কুৰুৱাবাহী (নিকৰিঘাট)


Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)