অঘৰী জীৱন

©Admin
0
ৰ'দত শুকাই ডিঙিৰ নলি
   ফাটে গা চিৰা চিৰি 
      জ্বলি-পুৰি যায় দেহা 
         মনত লৈ বহুত আশা ।

বৰষুণত তিতি ভাহি
   দেহ যায় শুতোৰা পৰি 
      শিতল হৈ দেহা যায়
        বেমাৰত থাকে চটফটাই ।

যতে ততে ঘুৰি ফুৰে 
   মনত অশান্তিয়ে ভৰি থাকে 
      কতনো পাম মনৰ ভাৱ
         স্থায়ি  জীৱনৰ মাতৃ ভূমি ।

📝শ্ৰীমতী ৰিমকি চুতীয়া
 ( ধেমাজি, চিচিবৰগাওঁ)

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)