মোৰ দেউতা- এক বাস্তৱিক জীৱন কাহিনী মনুৱে বচালে প্ৰাণ মহাজনৰ ল'ৰাৰ খণ্ড - ০৫

ল'ৰজনৰ মাক দেউতাকে মনুৰ লগত চিনাকি কৰাই দিলে ৷ মনুৱে ক'লে ল'ৰাজনলৈ চাই

" মই তোমাক মাতিম সৰু মহাজন বুলি "

ল'ৰাজনে ক'লে 

" নালাগে মোৰ নাম ভোগেশ্বৰ গতিকে তুমি মোৰ নাম ধৰি মাতিবা আৰু আমি দুয়ো মিলি খেলিম আৰু স্কুলো যাম "

মনুৱে মনৰ ওপৰেদি ক'লে

" মই আৰু স্কুল নাই নাই মোক মাষ্টৰৰ মাৰলৈ বৰ ভয় লাগে গতিকে মই তোমালোকৰ ঘৰত কাম কৰিব আহিছো কাম কৰিম আৰু তুমি স্কুলৰপৰা আহিলে দুয়ো মিলি খেলিম "

ভোগেশ্বৰে তাৰ মাক দেউতাকলৈ চাই ক'লে

" মা দেউতা ইয়াক কোৱা না মোৰ লগত স্কুল যাবলৈ এনেই মোৰ কোনো লগৰ নাই ই স্কুল গ'লে মই এটা লগ পাম "

ভোগেশ্বৰৰ দেউতাকে মনুলৈ চাই ক'লে

" চোৱা তুমি আমাৰ ঘৰত থাকিলে স্কুললৈ যাবই লাগিব নহলে নহব "

মুনৱে ক'লে 

" ঠিক আছে মই স্কুললৈ যাম "

মনুৰ কথা শুনি ভোগেশ্বৰ আনন্দত জঁপিয়াই উঠিল আৰু ক'লে

" কি ভাল লাগিব  মোৰ নতুন বন্ধুৰ লগত স্কুললৈ গৈ "

ভোগেশ্বৰৰৰ মাকে ক'লে 

" হব বাৰু স্কুললৈ গৈ থাকিবা এতিয়া ভাতমুঠি খাই লোৱা "

সিহঁতে ভাত খাবলৈ পাকঘৰত সোমাল ৷ দেউতাকে ক'লে

" তোমালোকে ভাত খাই পথাৰলৈ যাবা গৰু চাবলৈ মই তিনিআলিৰপৰা আহিছোঁ "

মনুৱে উত্তৰ দিলে

" হয় খুৰা আপুনি যাওক " 

ভাত খাই দুয়ো পথাৰলৈ খোজ দিলে ৷ জুলাই মাহৰ গৰম ভোগেশ্বৰে ক'লে

" গৰুৱে ঘাঁহ খাই আছে বলা আমি নদীত সাঁতোৰ মাৰোগৈ মজা লাগিব "

মনুৱে কিছুপৰ ৰয় ক'লে

" ঠিক আছে বলা "

দুয়ো কাপোৰ খুলি পানীত নামিল দুয়ো সাঁতুৰি আছে এনেতে হঠাৎ ভোগেশ্বৰ দ পিনে গুছি এতিয়া কি কৰিব নিজকে চম্ভালিব পৰা নাই সি ডুবিবলৈ ধৰিলে ভয়তে চিঞৰি উঠিল মনু মোক বচা "

মনুৱে লৰালৰিকৈ তাৰ ওচৰলৈ গৈ তাক পাৰলৈ উঠাই আনিলে ৷ ভোগেশ্বৰে ফোপাই ফোপাই ক'লে 

" ধন্যবাদ বন্ধু মোৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰাৰ বাবে আজিৰ পৰা মোৰ এটা ঋণ থাকিল তুমি উচিত সময়ত পাই যাবা এতিয়া বলা পলম হৈছে "

বেলি ডুবুু ডুবু দুয়ো গৰু লৈ ঘৰ পালেগৈ ৷

ভোগেশ্বৰে মনুৰ কাণত ক'লে 

" মোৰ নদীত ডুবাৰ কথা নকবা নহলে মোক বজাব "

মনুৱে মিহিকৈ ক'লে

" নকওঁ দিয়া ভয় নকৰিবা "

ভোগেশ্বৰে মনুক সাবটি ধৰি ক'=ে

" সচাকৈয়ে তুমি মোৰ ভাল বন্ধু "

মাকে ক'লে যোৱা ভৰি হাত ধুই নামঘৰত বহাগৈ মই তুলসী পাত লৈ আহি আছো ৷

সন্ধিয়া পৰত নামঘৰত ডমডম ডবা বাজি উঠিল সুগন্ধি ধূপৰ গোন্ধ আৰু হৰি নামৰ ধ্বনিৰ সংমিশ্ৰণে পৰিৱেটো পৱিত্ৰ কৰি তুলিছে ৷

                   আগলৈ

📝দুলাল ৰবিদাস