গভীৰ জোনাক

গভীৰ জোনাক ৰাতি নিজান বাটেদি  

গৈ আছো মই সংগীবিহীন অকলশৰে ;

 চৰাই- চিৰিকটি কাৰো মাত নাই 

জোনটিয়ে যে হাঁহিছে  নিৰবে    ।। 

দুৰনি পঁজাৰপৰা ঢিমি্ক ঢামাক্ 

দেখো এটি দুটি চাকি পোহৰ ;

মানুহবোৰো  পৰিছে শীতল পাটিত

টোপনীত  যে লালকাল  ..।। 

নিৰৱ বতাহ এচাটি  আহি, গহীন গছ - লতা পাত, ! 

লৰাইছে ৰিব্ ৰিব্ কৰি   ।। 

গহীন নিতাল ভাঙি কাষৰৰ  জুৰি , 

কূলু - কূলু কৈ  বৈছে যে আহি   ।। 

লগ - লাগিল বতাহ আৰু কাষৰৰ জুৰি, 

নেদেখা নমনাকৈ  মোৰ  লগত 

লুকা- ভাকু  খেলিছে  সংগী হীন হৈ  ।। 

গভীৰ অৰণ্যত সোমাই পৰিলো ! দুষ্ট জোনাকী পৰুৱা কৱলত পৰি.. 

সেয়েহে আজি গভীৰ জোনাক, 

একোকে মনিব নোৱাৰি    ।।

🖌️ শ্ৰী সত্যজিৎ হাজৰিকা   

     মৰিধল  মহাবিদ্যালয়, মৰিধল ধেমাজি