জীয়াই থাকোতেই মােৰ চিতা

জীয়াই থাকোতেই

তুমি এই জীৱনত,
মােৰ শৰীৰত কিয় (?) বগা কাপােৰ ঢাকি
দিলা  ।

আৰু, তুমি আজি কিহৰ প্ৰস্তুতি কৰিছা
-কিহৰ চিতা সাজিছা (?)
মােৰ "জীয়া শৰীৰতো"  কিয়
চিতাৰ ওপৰত তুলি দি
মুখাগ্নি কৰিলা ?

মােৰ শয়ন কক্ষৰ
ছবিখনত কিয় (?) পিন্ধালা
"ফুলৰ মালা" ,
মই -বুজি পালাে আৰু বুজি নাপালো
সন্দেহৰ আবৰ্তত।

তােমাৰ নিভৃত কােণৰ অন্তৰ - আত্মাৰ
লগত কথা পাতি - কােৱা মােক
" সেই কাৰণ " - মােৰ বাবে তুমি কিয় জীৱন্ত চিতা সাজিলা ?

তেতিয়াও সুখ পাম  কিজানি-
"যেতিয়া সঁচাকৈয়ে মােৰ শ্বাসৰূদ্ধ হ'ব"
তেতিয়াহে মােৰ আত্মাই শান্তি পাব ।

মােৰ আত্মাৰ শান্তিৰ বাবে
তোমাৰ নিভৃত কােণৰ প্ৰকৃত কথাতো
কোৱা - কিয় তুমি অসন্তুষ্ট মােৰ ওপৰত ।
তেতিয়া, মই এই  মায়া এৰি গুচি যাম,
তোমাক আৰু আমনি নকৰো ।
কিন্ত,
"এনেদৰে
নাসাজিৱা মােৰ বাবে জীৱন্ত চিতা" ।
নাসাজিবা মােৰ বাবে জীৱন্ত চিতা ।

🖋️মীনা পামে গাম