মুখা পৰিহিত

পিতাই পদূলি এৰোতে 

কাহানিও ভবা নাছিলোঁ 

মই যলৈ গৈ আছো 

সিও মোৰ ঘৰ নহয়  ,

সপোনবোৰ দুৱাৰ দলিত ভৰি দিওতে 

এৰি আহিলোঁ বাহিৰতে  ,

আৰম্ভ হৈ পৰিল যান্ত্ৰিক জীৱনৰ 

ভিন্ন মুখা পৰিহিত মাজত 

মই গম নোপোৱাকৈ 

কেতিয়া মোক মুখা পিন্ধাই দিয়া হল 

আজিও বুজি নাপালোঁ  ,

উচুপি উচুপি বিচাৰি ফুৰিছোঁ নিজক 

দেখিছা নেকি কোনোবাই মোক ,

মোৰ মইজনীও 

পিতাই ঘৰ এৰি আহিছিলো  ,

জীৱনবোৰ কিয় 

আনে বিচৰাৰ মতে জীয়াও ,

সপোনবোৰ কিয় সদায় সমাধিস্থ হয় , 

ভালপোৱাবোৰ কিয় আনে বিচৰাৰ দৰে  পৣকাশ কৰিব লাগে ,

মৃত্যুৰ আগে কিয় এবাৰো 

মই জনী হৈ জীয়াই থাকিব নোৱাৰে 

নাৰীবোৰ পৃথিবীত 

📝ডলী গোস্বামী

তেজপুৰ অসম