আত্মগোপন

.

প্ৰতাৰণা কৰি নামি আহে সেই অন্ধকাৰ নিশাটি, তিল -তিলকৈ হত্যা কৰে মোৰ আলসুৱা সপোনবোৰ৷ 

তথাপিও যেন জুয়ে পোৰা দুচকু লৈ বিচাৰি আছোঁ, সেউজীয়া সপোন আৰু প্ৰাপ্তি- অপ্ৰাপ্তি;  আজিকালি প্ৰায়েই অকলশৰে থাকো সন্ধিয়াৰ নীড়মুখী পখীৰ গীত শুনি কোনোবা নিজান ঠাইত বহি পৰো৷ পশ্চিম আকাশৰ দূৰ দিগন্তই তেতিয়া মূৰ গুজে আন্ধাৰৰ কোলাত আৰু মই!...কেৰেলুৱা বেগত দৌৰা ছোৱালীজনীয়ে! সদায় বিচাৰি ফুৰোঁ মৰা শামুকৰ খোলা৷ আৰু কুৰুকি কুৰুকি  সোমাই  যাওঁ  ভিতৰলৈ কোনেও নেদেখাকৈ আত্মগোপন কৰো৷৷              

  ..

.📝আকাশী বড়া,

 চি. কে. বি. কলেজ টীয়ক