নাঙঠ বেৰৰ জলঙাৰে ভিতৰৰ ফালে দ্বীপে জুমি চাই দেখে বোকা,ঘৰৰ একো বস্তুৱেই নাই উদং।বেৰৰ মাটিবোৰ পানী লাগি খহিল।দেউতাকে হাড়ক পানী কৰি কষ্টেৰে গঢ়া মূধচটো উঁৱলি পৰিল। এইবাৰ সকলো শুকুৱাৰ পিছত অইন একো নকৰিলেও ঘৰটো সাজিব লাগিব।বুঢ়া দেউতাকে কয় এইটোৱেনো ঘৰ সাজিব পাৰেনে। দেখুৱাম ৰবা দেউতা।সি জানে যে দেউতাকে তাক ধেমালিতে কয়।হলেওনো বাৰু ইমান ডাঙৰ ল'ৰাটো থাকোতে সেই ভঙা পঁজাটোত থাকিবনে?সঁচাকৈয়ে এইবাৰ দ্বীপে মনত দকৈ ল'লে যে সি ঘৰ সাজিবই।
আগতে মাকে কৈছিল সেউজীয়া কেচবচা ৰিহাৰে আঘোণত তাই আকৌ আহিব। ৰ'দ কাঁচলিত বহিব।বহল পথাৰখনত জিৰিক জিৰিক নূপুৰ পিন্ধি খোজ কাঢ়িব,আঁঠু ল'ব। বুজি পোৱা নাছিলো মাৰ গাম্ভীয্যপূৰ্ণ কথাবোৰ।বাৰেপতি শুধিছিলো। ভাবিছিলো কোনোবা ন কইনা আহিব। এইবাৰ বুজিবলৈ চেষ্টা কৰিছিলো কিন্তু পানীয়ে নিদিলে। আমাৰ দৰে দুখীয়াৰ ইয়াতকৈ ডাঙৰ দুখ একোৱেই নাই।একো নহয় দিয়া হাতদুখন দিছে নহয় এনেকৈয়ে খাম।
আজি প্ৰায় চাৰি দিনত ভালেখিনি ভাললৈ আহিল।হওক দিয়া দিনবোৰ ভাললৈ আহক। কিন্তু অহা দুই এদিনতে দেউতাক হস্পিতাললৈ নিবই লাগিব। বেমাৰটো দেখোন বাঢ়িহে গৈছে। দ্বীপৰ ইকাটি সিকাটিত বাঁহৰ চাংখনৰ পৰা কেৰেক কেৰেক শব্দ উলাই আহিল।চকুকেইটা জোৰেৰে মুদিবলৈ চেষ্টা কৰিলে।
🖋️পংখী মৰাণ
তিনিচুকীয়া
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ