এক যজ্ঞ

 

  ৰক্তিম সময়ৰ যজ্ঞ ঘোঁৰা 

শক্তি অপূৰ্ব 

নিযুত যুগৰ  শিঙাল ক্ৰোধ 

শব্দৰ জুহালত দৌৰিছিলা ফাটি ছিঙি গৈছিল

বিছিন্ন হৈ পৰিছিল দুয়োকাষ 

মানুহ বোৰে বলিয়া হৈছিল

কঁহুৱাবোৰ উদ্যম নৃত্যত মগ্ন 

অকণ্ঠ প্ৰাণ গানৰ সুৰ 

স্পন্দত হোৱা হৃদপিণ্ড দুৰু দুৰু 

যেন বৰ কাঁহৰ তাল ,

বিস্ফোৰিত হব যেন কিবা এটা 

সিঁচৰিত হৈ যাব ছন্দ বোৰ 

দুচকুত ফুটি উঠিব কল্পনাৰ এখন নাটক 

মনটো উদ্বেগ হব 

সিৰাই সিৰাই প্ৰবাহিত হব ৰক্ত 

চকুত ভাঁহি উঠিব বিস্ময়কৰ দৃশ্য 

আনন্দত মুখৰিত হব নৈ খন।

📝দীপজ্যোতি বৰদলৈ

    মৰিগাঁও(অসম)