এজনে ৰঙেৰে চাই ভৱিষ্য মূৰুতি |
আনজনে ভাবে বহি অতীতৰ স্মৃতি ||
কি বিচিত্র জীৱন গাঠা মানুহৰ কিমান সপোন , কিমান কল্পনা লৈ আৰম্ভ হয় মানুহৰ জীৱন | সপোনৰ কাৰেংঘৰ সাজি কল্পনাত উটি ভাহি কি কৰিম কি নকৰিম কেনেকৈ সজাম নিজকে , সমাজৰ লগত উঠা বহা , পৰিচয় , অহংকাৰ কৰি জীৱন আৰম্ভ কৰাৰ | সময় বালিত খোজ থৈ যোৱাৰ চিন্তা | তেতিয়া মনলৈ নাহে কালিলৈ হ'ব কি ? প্রায়বোৰ কথা কাম অৰ্থহীন হৈ পৰে | নিজৰ পৰিচয় প্রতিষ্ঠা কৰাৰ স্বাৰ্থত আনলৈ চোৱাৰ হেঁপাহ নাথাকে |
প্রস্ফুতিত ফুলপাহে সদাই সুৰুযক ধিয়াই | ফুলৰ পাহিত সুৰুযৰ কিৰণ পৰিলে নিয়ৰক মুকুতা যেন লাগে | হাঁহি কেৱল হাঁহি | না চিন্তা, না ভাৱনা | খোৱা পিন্ধাৰ দায়িত্ব বেলেগৰ | গতিকে পখিলাৰসদৰে , মৌ মাখিৰ দৰে কেৱল উৰিব লাগে | সকলোৱে বালিঘৰ সাজে , হাঁহি হাঁহি চাৰিওফালে ঢাপ, মাজত এখন সুন্দৰ ফুলনি , তাত চোৰ ডকাইতৰ সোমোৱাৰ অৱকাশ নাই | এনেকৈ সজাৱ ঘৰখনি বাটৰ বাটৰুৱাই ৰৈ ৰৈ চাব | এয়া ভৱিষ্যতৰ কাৰেং সজা কুমলিয়া পাহিৰ সপোন | কল্পনাৰে সজাই অযুত সপোনৰ কাৰেং | আনক কৈ ভাল লগা সময় | তেতিয়া ভাবা নাযায় যে সময় কেতিয়াও একে নাযায় | শৰীৰ মন ভাৱনা চিন্তা সকলো | নিজক গঢ়াৰ চিন্তাত বিভোৰ হোৱা সময় এয়া স্বাভাবিক |
তেনেবোৰ কথা শুনি যি স্থিতপ্রজ্ঞ যিয়ে তেনে মূল্যবান সময় কৰবাত ডিঙি মেলি দেখি নোপোৱা দূৰত্বত এৰি থৈ আহিল | যাক কাহানীও ফিৰাই আনিব নোৱাৰে তেওঁক বাৰু তলাব পাৰিবনে তেনেকুৱা কথা কাণ্ডই | তেনে সময় তেওঁ কাহানীবাই উপভোগ কৰি আহিছে | জীৱন উদযাপন কৰিছে | যেতিয়া সময় লহিয়াইছে তেওঁ কৈছে এতিয়া তুমি যিবোৰ কৰিছা সেইবোৰ মই কাহানীবাই কৰিছো |
এতিয়া মাথো সোঁৱৰণীয়ে কৈছে তুমি অতীত এয়া বৰ্তমান | দুয়ো সময়ৰ দোমোজাতে চলো আমি | গতিকে সময় বৰ বিচিত্র গতিকে গৌৰৱ কিহৰ |
📝 হেমেন হাজৰিকা
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ