মই বিধবা হোৱাটোৱেই ভুল আছিল নেকি

                        

মোৰ ভুল ক'ত হ'ল ! 

আচলতে ভুল মোৰ নে তহঁতৰ!  

মই বিধবা হোৱাটোৱেই ভুল আছিল নেকি? 

হমম... মই যে নাৰী 

সেয়ে হয়তো ময়ে হ'ম সুযোগ সন্ধানী । 

সমস্ত বস্ত্ৰ টানি- আজুঁৰি ফালি ,

মোৰ দেহৰ ওপৰত জপিয়াই পৰ' ৰাতি ৰাতি; 

তহঁতেই চোন টেটু ফালি চিঞৰ, 

নাৰী সুৰক্ষাৰ ওপৰত ডাঙৰ ডাঙৰ ভাষণ দিয় 

আৰু জাউৰিয়ে জাউৰিয়ে হাত তালি লৈ 

নিশা হোৱাৰ লগে লগে কি পাহৰি যাৱ 

তহঁতৰ নাৰী সুৰক্ষা! 

( হি হি ) মোৰ চোন এতিয়া অভাৱেই নাই , 

কাৰোবাৰ ক্ষুধা পূৰাব পাৰিলেই 

হাতত টকা ভৰি পৰে আহি । 

আচলতে তহঁত দিনত হ'লে ৰক্ষক  

আৰু ৰাতি হ'লে ভক্ষক 

মোৰ দৰে অৱহেলিত বিধবাক 

জীৱন জীয়াৰ লালসা দেখুৱাই 

নিজৰ প্ৰয়োজনত প্ৰকৃত স্বৰূপো দেখুৱাৱ উদঙাই ।

সেয়েহে কওঁ ,

তহঁত দিনত হ'লে ৰক্ষক 

আৰু ৰাতি হ'লে ভক্ষক ।

হিচাপ জানো আছে তহঁতৰ,

কিমান জনী যে তিৰোতাৰ নষ্ট কৰিলি ভ্ৰূণ  !

পিছে চলিব নো কিমান দিন এনে বেহা ! 

খোল খাবই তহঁতৰ মুখা ।

জীৱন জীয়াৰ লালসাত 

চুৰকেই পাতিছিলো ৰজা ।।

📝গাৰ্গী শিল্পী