ভালপোৱাৰ অপমান

তেওঁৰ সবোচ্চ ত্যাগ কৰি, ভাল পোৱা মানুহৰ কথা ভাবি থাকে দিনে ৰাতিয়ে কিন্তু তেওঁলোকে কোনো দিনে মানুহজনক সন্মান নিদিয়ে  তথাপিয়ো মানুহজনে নিলাজৰ দৰে সিহঁতৰ ওচৰলৈ যায় ।

তেওঁৰ পৰিয়ালটোৰ মানুহৰ লগত কথা ৰ্বাতা আলোচনা নকৰে । সিহঁতৰ লগত বহুত কথা বহুত আলোচনা ।

তেওঁক আমি ভাল পাওঁ ।

তেওঁ সিহঁতক ভাল পায় ।

আমি সিহঁতক বেয়া পাওঁ ।

আমি ভাবো আমি তেওঁ যোগ্য নহয় নেকি?

কিজানি তেওঁলোক তেওঁৰ যোগ্য ?

আমিহে তেওঁৰ ৰক্ষক তেওঁ আমাৰ ভগৱান, সিহঁতবোৰ হৈছে মাথোঁ ভক্ষক ।

একনেকৈয়ে ভালপোৱা হৈছে অপমান ।

       📝শ্ৰী উৎপল দাস

      কুৰুৱাবাহী বোকাখাত