দৰিদ্ৰতাও এক অভিশাপ

সদায়ে পূৱাৰ

ৰ'দ কাঁচলি বুকুত বান্ধি

প্ৰাপ্তি অপ্ৰাপ্তিৰ 

আশা নিৰাশাৰ দোমোজাত

ঘূৰি ফুৰোঁ

জীৱনটো উদেশ্য বিহীন নাছিল 

তথাপিও কিয় জানো 

এখন ভগ্ন দাপোন হাতৰ পৰাই নুগুচা হল ৷

অজস্ৰ চেকা পিন্ধি যাৰ জন্ম

তাৰ জানো নিৰ্বান পথ খোলা

ইহ সংসাৰত ..

সন্ধ্যা তৰাক প্ৰশমিত কৰা উপায়

কোনো দিনে ভৱা নাই,

তথাপিও বিচাৰো জোনাক হবলৈ

জোনবাই পৃথিৱীত ।

স্বপ্ন আৱেশত মাতাল দুচকুৰ আকুলতা 

অস্থিৰ উৰ্মিমালাত বিলুপ্ত হয় প্ৰতিনিয়ত 

বিচৰা বোৰ বন্দী হয় পঁচা শামুকৰ 

খোলাত ।

জুই জ্বলে পেটত

জুই জ্বলে মনত

জুই জ্বলে হৃদয়ত ।

ক্ৰমাৎ শেলুৱৈ উঠে সকলো ঠিকনাত 

অৱশিষ্ট জকাঁৰ কামিহাড়ত জকমক কৰে

এটি ঠিকনা 

যাৰ নাম দৰিদ্ৰতা ।

                                 

📝জিতেন চেতিয়া 

      চাচনী