কৰোণাকালৰ কাতিত কেৰকণ~ বৰ্ণ-বিলাস- দুলুমণি গগৈ

      কাণত কণমাইৰ কেটেৰা। 

  কাঁহীৰ কাষত কাহুদি। কৰকৰাৰ কোলাহলত কেঁচু-কুমতিয়ে কান্দে। কেৰকন কিন্তু কামলৈ কেৰেপ কৰা কেলেহুৱা(!) -কদাচিতহে কোনোৱে ক'ব! 

কলকলাই কলকলাই কণপোনাই কান্দিলে । কলমতিয়াই কেৰকণক কণমাইয়ে ক'লে- 

--- " কণপোনাৰ কান্দোনলৈ কাণ কৰা।"

 ---- "কালিয়েই কিনিলো কল।" -- ক'লে কেৰকনে।

 -----"কলে কেটকুটকে কৰা নাই!!"

----- "কেঁচা কলকে কটিয়াই কটিয়াই কণপোনাৰ কান্দোন কমা !!"

  

   কণমাইয়ে ক'লে - "কাপুৰুষ!!"

     কেৰকণে কৰিব কি? কাঁহৰ কাঁহীৰ কাণে কণমাইৰ কপাল কাটে। 

    ----"কি কপাল ! কি কপাল!!"- কণমাইৰ কৃপণ ককায়েক কৰ্ণই কুম্ভীৰৰ কায়দা কৰে। 

     'কৰোনা'ৰ কৃপাত কত'টা কেৰকনৰ কৰকৰীয়া কাহিনীয়ে কলিজা কেনেবা কৰে!!!

দুলুমণি গগৈ  

শিৱসাগৰ