আঘোণৰ দলিচাত-দীপজ্যোতি বৰদলৈ

আই মুঠি মাৰি কাটিছে ধান কেচ কেচ কৰি ............

বোপাই ডাঙৰি বান্ধিচে মূৰ তল কৰি

বতাহত উৰিছে চৰাইবোৰ 

গোন্ধত বিয়পিচে সপোন 

লখিমী চপাই ____

চোতালত ন খাম 

 দহোটাই খলকনি লগাই 

গুণ গাই মোৰ আই আৰু বোপাই

মোৰ আই বোপাই ৰ লখিমী

 বতৰত বতাহত নিগৰে সোণালী ঢৌ.........

সোণালী ঢৌত হালধীয়া হৈ পৰে 

সঁৰিয়হ ডৰা 

ৰহণ লাগি যৌৱনা হয় পখিলা বাই

উৰি আহি দিয়ে শৰতৰ এটি মিঠা বতৰা !!!!

সৰিয়হৰ হালধীয়া গোন্ধত

___ তোমাৰ শব্দৰ মাজেৰে বৈ আহে কলং খনি 

আৰু বলি দান দি যায় বুকুত পলস 

এই পলসত তুমি উঠি যাবা স্বৰ্গ লৈ

সুখ কৰিবলৈ দুখ নিদিলা মোৰ অন্তৰত 

এতিয়া পথাৰ খনত পৰি ৰৈছে কজলা উশাহ !!!

✍️দীপজ্যোতি বৰদলৈ

মৰিগাওঁ