ভোটাৰ আৰু পান কাৰ্ড বিচাৰি~ গল্প-হাইছ উদ্দিন আহমেদ

মোৰ বাইদেউৰ ঘৰত এটা বিপদ হৈছে, বাইদেউৰ গিৰিয়েকৰ নামত থানাত গোচৰ আহিছে ৷

সেই দেখি বাইদেউৰ ভয় ,যদি বাইদেউক পুলিচে সোধা পোছা কৰে ?

কি হ'ব বৰ ভয় খাই আছিল

বাইদেউ,আহি মোক কৈছিল 

তই তোৰ নামত এটা চিম উলিয়াই দে ৷

মোক বাইদেৱে চাহ খোৱাই 

মোৰ হাতত এশ টকা দি কৈছিল,

“পঞ্চাশ টকা মান লব পাৰে৷"

ময়ো গৈ দোকান এখনত সুধিলো৷ 

দোকানীয়ে ক'লে কিবাকিবি

কিন্তু এমাহৰ বাবে ৩৯৯ টকা 

সেইটো হে বুজিলো৷

পিছে দোকানী জনক আকৌ সুধিলো,

প্ৰমাণ পত্ৰ কি জমা দিব লাগিব ?

দোকানীয়ে কৈছিল ভোটাৰ কাৰ্ড দিলেই হৈ যাব

কিন্তু আচলটো আনিবা আজিকালি অনলাইনত বৰ ৰিস্ক হৈছে,

দোকানীৰ কথাত ময়ো লগা-লগ 

ঘৰলৈ গ'লো 

ভোটাৰ কাৰ্ডখন আনিবলৈ ৷

লৈ আহোতে যিটো পকেটত ম’বাইল আছিল ,সেই পকেটত ভুলতে সোমোৱাই আহিছিলো,

হঠাতে ফোন আহিল ৷

ম’বাইল উলিয়াই কথা পাতিলো ,

কিন্তু ভোটাৰ কাৰ্ড আৰু লগত পান কাৰ্ডখন একেলগে খাম এটাত আছিল

ক’ৰবাত পৰি থাকিল ৷

বহুত বিচাৰি নাপাই মই 

ইজন-সিজনকৈ বহুতো দোকানত,ওচৰৰ মানুহক সুধি চালো ৷

কিন্তু কোনোৱেই নাই পোৱা বুলি জনাইছিল ৷

উপায়হীন হৈ 

দোকানত আহি দোকান খুলি বহিলো ৷

তেতিয়াই এজন মানুহে আহি মোৰ ওচৰৰ দোকানীক সুধি আছে,

“এইজনা মানুহক চিনি পায় নেকি ?”

অথচ মই ওচৰতে আছিলো৷

মই বহুতো আনন্দত সেই মানুহ জনক ৰূপচন্দা মাছ এটা উপহাৰ দিলো৷

✍️হাইছ উদ্দিন আহমেদ