কেঁচা মাটিৰ গোন্ধ~অণুগল্প-জিন্তী বড়া

আজি ৰবীনৰ মনটো অলপো ভাল লাগি থকা নাই । গাৱঁৰ পথটোৱেদি ঘৰলৈ বুলি আহি থাকোঁতে তাৰ নাকত লাগি থকা কেচাঁ মাটিৰ গোন্ধই এতিয়াও তাৰ মনটো উদাস কৰি ৰাখিছে । চহৰৰ পৰা নিজ পৰিয়ালৰ সৈতে ঘৰলৈ গৈ সি বহুত সুখি হৈছিল কাৰণ তাত গাৱঁৰ ডেকামখাৰ লগত পথাৰত হাল বায় ভূঁই ৰুই বহুত ৰং ধেমালী কৰিছিল। আনন্দত মতলীয়া হৈ পৰিছিল সি । আজি নিসংগ হৈ বিছনাখনতে শুই শুই  সি তাকেই ৰোমন্থন কৰি কৰি দুখত ভাগি পৰিছে । এৰি অহা কেচাঁ মাটিৰ গোন্ধৰ লগত যে সি আৰু কেইবাবছৰো চিনাকী হ'ব নাপায় তাকে ভাবি দুখত কান্দি পেলাইছে । 

কাৰন ৰবিনৰ পৰিবাৰ যিহেতো চহৰীয়া সেইবাবে তাই গাৱঁলৈ যাবলৈ মনেই নেমেলে । সেইবাবে ৰবীনৰ ইমান দুখ । বহুতো কথা ভাবি ভাবি টোপনি যাব ধৰোতেই পৰিবাৰে ভাত খাবলৈ মতাত সি ভাত খাবলৈ গ'ল । কেঁচা মাটিৰ গোন্ধৰ লগতে গাৱঁৰ ধেমালীবোৰ  আজীৱন এটি সোণোৱালি স্মৃতি হৈ ৰ'ল তাৰ বাবে ।

 ✍️ জিন্তী বড়া