অণুগল্প-সাহসিনী-অংশুমান ভূঞা

বিয়াৰ ছমাহৰ পিছতেই ধনীৰ দুলাল প্ৰত্যুষৰ অত্যাচাৰ সহিব নোৱাৰি স্বপ্ন ভংগৰ বেদনা বুকুত বান্ধি ভাস্বতী আহি মাকৰ ঘৰ পাইছিল।

     নিজকে স্থিৰ কৰিছিল।ধূলি-মাকতিৰ তৰপ বন্ধা ওকালতিৰ কিতাপবোৰৰ পাত লুটিয়াবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল।

     প্ৰত্যুষক জে'লৰ আলহী কৰাইহে তাই শান্ত হৈছিল।

🖋️অংশুমান ভূঞা

    চামতা,নলবাৰী