আধৰুৱা প্ৰেম¶নৱজ্যোতি ভৰালী

অভিমানৰ টোপোলাটিত বৈ আহে নিজৰাটি

অশ্ৰুভৰা দুচকুৱে আনে মৰম বুটলি, 

আধৰুৱা জীৱন মোৰ তুমি অবিহনে 

আহানা মৰম মোক লোৱা আকোৱালি |

ভবা নাছিলো

তুমি মোৰ হ'বা প্ৰেয়সী, 

দুদিনৰ বাবে সুখী হৈ 

মৰমেও কান্দে হিয়া উজাৰি |

প্ৰেমৰ ভাষাৰে বুজাব নোৱাৰি 

মৰমৰ অনুভূতি, 

অশ্ৰুভৰা আৱেগ 

আজি মোৰ জোনাকী ৰাতি |

বেদনাক ঢাকি ৰাখি

দুটি ওঁঠত ৰাখো হাঁহি, 

তুমি ভাবিছা চাগে 

জীৱনবাণী মোৰ সুখময়ী |

আধৰুৱা প্ৰেমৰ কবিতাই আজি

তোমাৰ কথাকেই কয়, 

নোৱাৰাে তোমাক পাহৰিব বুলি

মোৰ মৰমেও কয় |

নোৱাৰো লিখিব তোমাৰ নামত

প্ৰেমৰ কবিতা, 

কলমেও কয় আজি মোৰ 

জীৱন ভাগৰুৱা |

              🖋️ নৱজ্যোতি ভৰালী

                   চামতা, নলবাৰী