কিমান যে ভালপোৱা
হৃদয়ত গুজি ৰাখিছো
মাথো তোমাৰ বাবে,
কিন্তু সকলো জানিও নাজানা,
সকলো বুজিও নুবুজা,
নিজৰ মনৰ ভয়ত
হৃদয়ৰ কথাবোৰো নোকোৱা,
মই কিন্তু তথাপিওঁ তোমাক
পাগলৰ দৰেই ভালপাই যাম।
তোমাৰ বেনাম চহৰখনত
এক অচিন যাত্ৰী হৈ জীৱন কটাম,
তোমাৰ পৰা দূৰত থাকিও মই
চিৰ জীৱন তোমাৰ ছাঁয়া হৈ ৰম।
জানো তুমি হয়তো মোক ভালেই নোপোৱা
কিন্তু তথাপিওঁ জীৱনৰ প্ৰায় সকলো সময়
মই তোমাৰ লগতে কটাব খোজো ,
তোমাৰ জীৱনৰ সকলো বোজা
নিজৰ কান্ধত ৰাখি, তোমাক আজীৱন সুখী কৰিব খোজো।
কিন্তু মই এইটোও নাজানিম
কেতিয়ানো আমি লগ হম,
তথাপিওঁ তোমাক ভালপাই ৰম,
হৃদয়ৰ সকলো তোমাত ৰেহান দি থম,
মৃত্যুৰ আগমুহূর্ত লৈকে।।
✍️ হুমায়ুন কবিৰ
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ