বহাগৰ বতৰা-পূৰ্ণেশ্বৰী বৰুৱা

হেতুলুক, হেতুলুক, হেতুলুকাই

শেওঁতা ফালি অহা, বাটেৰে পছোৱা হাতৰ মুঠিৰে,

মুঠি মুঠিকৈ ছটিয়াই

আহিছিলা ধূলিৰ ফাকুৰে ধূসৰিত কৰি,

প্ৰেম বলিয়া ফাগুন তুমি।

শিমলু , পলাশ, মদাৰৰ

ৰঙৰ বোলৰ 

বুলনিৰ পৰশত

লঠঙা প্ৰকৃতিও উঠিল ঠন ধৰি।

পোখা মেলা আলফুলীয়া কুঁহিপাতৰ

আঁৰ লৈ

লাজুকী কুলিজনীয়ে কুউ, কুউ কৰি

আপোন পাহৰা হৈ

মৌ বৰষা গীত জুৰি 

দিলেহি বতৰা বহাগ অহাৰ।

পদূলিৰ মুখত নাচনীক দেখি

চতুৰ চ'তেও নাথাকিলে ৰৈ

ৰংমনেৰে ঢাপলি মেলি গ'ল বিচাৰি,

কপৌফুল আনিব বুলি।

দিবহি যে আনি

বিহুৱতী নাচনীৰ খোপাতে গুজি। 

      ✍️পূৰ্ণেশ্বৰী বৰুৱা,নুনমাটি