আজি একুৰি বছৰ অতিক্রম কৰিলোঁ। পঢ়িলোঁ,শুনিলোঁ, দেউতা আৰু মাৰ আৰ্শীবাদত! অভাৱে জুৰুলা কৰা পৰিয়ালটোত ময়ে সকলোতকৈ জেষ্ঠ পুত্ৰ সন্তান। এতিয়া বয়সে কোঙা কৰিছেহি দেউতাক। আমি যেন অসহায়! মই দ্বিধাগ্রস্ত হৈ পৰিলোঁহি, এতিয়া নিৰুপায়। শিক্ষিত হৈ, কৰ্ম কৰিবলৈ লাজ লাগে! সমাজত হেয় জ্ঞান কৰে সকলোৱে, মাথোঁ হতাশাই বাট ভেটি ধৰে। কাৰণ- মই অকামিলা, এলেহুৱা! ফলশ্রুতিত সমাজত মোক হীন দৃষ্টিভংগীৰে চায়।
লিখক:-দীপান্বিতা ডেকা,ওডালগুৰি
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ