কবিতা বিপ্লৱী প্ৰেমিক- ধনজিত কলিতা

পৰাধীন অৰণ্যত 

প্ৰতিটো দিন , প্ৰতিটো ৰাতি

বিপ্লৱ কৰোঁ..

নিষিদ্ধ মোৰ পোছাক।

তোমাৰ ওপৰত কৰা 

অত্যাচাৰ , শোষণৰ শিকলি ছিঙি

তোমাক মুক্ত আকাশৰ 

তললৈ আনিবলৈ

পেটৰ ভোক , পিয়াহৰ পানী পাহৰি ,

ৰ'দ-বতাহ , হাজাৰ সংঘাতকো নেওচি

কেৱল তেজৰ নদীত সাতুৰিছোঁ ,

নোপোৱাৰ বেদনা পিঠিত বান্ধি 

পাহাৰ বগাইছোঁ।

এই বিপ্লৱৰ সাক্ষী মাথোঁ

ৰাঙলী সূৰ্য।

তথাপি ,

বুকুত মোৰ অযুত বাসনা

এদিন ঘূৰাই আনিমেই 

মোৰ প্রেয়সী স্বাধীনতাক...