সেউজীয়া মানৱৰ কবিতা-দিপালী তচা

হে মানৱ তোমাক প্ৰণাম

তোমাৰ কবিতা মোৰ প্ৰাণ,

লিহিৰি আঙুলিৰ মাজত প্ৰাণ পোৱা 

ডালিমগুটীয়া শব্দৰ ভাষা মোৰ অভিমান;

হে মানৱ তোমাক প্ৰণাম ।

দিনৰ পিছত দিন ,যুগৰ পিছত যুগ ধৰি

অতিবাহিত তোমাৰ সংস্কৃতি, তোমাৰ সাধনা,

অমানৱক মানৱ কৰি গঢ়ি তুলিলা, 

অজাতিত তুমি জাতিৰ সৃষ্টি কৰিলা ,

অসমীয়াক জ্ঞান দি আনিলা প্ৰাণ 

হে মহামানৱ তোমাক প্ৰণাম।

কীৰ্তন-দশম, ভাগৱত তোমাৰ অৱদান ,

সেউজীয়া মন সেউজীয়া ধৰা শস্য সোণোৱালী তোমাৰ

তাতে আকৌ হৰি নাম ।

ভাওনা ৰচিলা, ভটিমা ৰচিলা

বৰগীতত ৰাখিলা অসমীয়াৰ মান,

হে মানৱ তোমাক প্ৰণাম

শ্ৰী শ্ৰী শংকৰ গুৰু 

তোমাক শতকোটি প্ৰণাম । 

✍️ দিপালী তচা