চেনেহৰ সপোন-সীমা ৰবিদাস

পংখী মৰাণ
0

যোৱা গৈ , যোৱা গৈ মৰমৰ কপৌ
   কত উৰিবা আৰু নীল আকাশত , 
মৰমৰ সংগীজনীয়ে আছে বাট চাই
       নিস্তব্ধ নিজান বনত । 
লাহে লাহে ডুবিছে বেলিকা
        নামিছে কলিয়া আন্ধাৰ , 
প্রাণৰ সংগীয়ে দেহী , দুটি নয়ন মেলি
      দেখিছে বাট কেৱল তোমাৰ । 
নিজম বনৰ সৌ আঁহত জোপাত
    মৰমৰ বাহ সজা তোমাৰ , 
দুয়ো সংগী মিলি অতি যতনে য'ত
         সাঁচিছিলা স্নেহ অপাৰ । 
বুকুত সোমাই লৈ ইটোয়ে সিটোৰ
        দেখিছিলা অজ্ঞাত সপোন , 
প্রাণে প্রাণ ঢালি প্রাণৰ লগৰী সতী
      বিলাইছিলা স্নেহৰ কিৰণ।
যোৱা গৈ যোৱা তুমি নাযাবা থমকি
        যোৱা গৈ স্নেহ মহলত , 
পুৱালৈ যাবা উৰি নীল আকাশত
  প্রাণৰ নিজৰা নিজ প্রাণৰ লগত । 
মৰমৰ বান্ধোনত , 
     ইটোয়ে সিটোক বান্ধি
 মেলিবা পাখি নীলাম্বৰত , 
বতাহত গুজিব প্রেমৰ মধুৰ গীত
        দুয়োৰে সুমধুৰ সুৰত । 
সুখে-দুখে দুয়োয়ে জীৱনৰ বাটত
      উলাহে আগবাঢ়ি যাবা , 
হৃদয়ত সাঁচি থোৱা প্রেমামৃতৰ ধাৰ 
   জগতত দুয়োয়ে বিলাবা । 
আকাশে বতাহে গুজিব প্রেমৰ গীত  
স্নেহৰ সুৰে তোমাৰ জগত পোহৰাব
অভিমানী মানুহৰ কাঠময় হৃদয়ত
    অমৃতময় প্রেমৰ নিজৰা বোৱাব । 
দুদিনীয়া জীৱনৰ অভিমান ভাগিব
     সোলকিব মায়াৰ বান্ধোন , 
থাকিব যুগমীয়া সপোন মধুৰ হৈ 
     অতীতৰ সুৱলা স্নেহৰ সপোন ।

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)