ভাগৰা নাই-অজয় লাজা

টোপাল টোপাল বৰষুণৰ টোপ

এটোপ দুটোপ কৈ…

জিৰ -জিৰকৈ আহি পৰে,

মোৰ ভঙা পঁজাত ।

লাহে লাহে বতাহ জাকেও

ৰং চাব ধৰিলে,

মাটিৰ বেৰ… খেৰিৰ চাল…

বতাহ জাকত ঘৰতো, হালি পৰো পৰো অৱস্থা !

এন্ধাৰ কোঠালীত পোহৰৰ হাহাকাৰ

জ্বলি থকা চাকি গছিও নুমাই যায় ।

বৰ কষ্ট…

বৰ কষ্ট, জীৱনতো আগুৱাই নিৱলৈ,

তথাপিও ভাগৰা নাই ।

আনৰ ঘৰত দিন হাজিৰা

ভাগৰ ভাগৰ কৈ পঢ়াত ব্যস্ত

মধ্যবিত্ত বাবেই চাকৰিৰ অভাৱ ।

জীৱনতো আগুৱাই নিবলৈ, আৰম্ভ কৰিলোঁ

এটা সৰু ব্যৱসায়,

দেউতাৰ ভঙা চাইকেল খনৰে…।

পেডেল  মাৰি মাৰি জীৱন পথত…

এজনীৰ প্ৰেমত বেয়া কৈ পৰিলোঁ,

চিঠি লিখা আৰম্ভ কৰিলোঁ…

পিছ দিনা তাইৰ চিঠি খনক লৈ অপেক্ষা !

আমিতো সৰু মানুহ

কিন্তু? সপোন বোৰ বৰ বিশাল…

শুদ্ধ পথত খোজ দিলে

সময়ে উচিত মূল্য দিব ।।

মানুহক সন্মান দিয়ক

মানুহে শুদ্ধ পথ দিব ।।

      ✍️অজয় লাজা

       মিৰ্জা {বৰিহাট}