বুকু দহা মাতে কলিজা তিয়ায়-অঞ্জুমণি হাজৰিকা

গভীৰ ৰাতিৰ নিৰ্জনতা কঁপাই

অ', কেতেকী , বুকু নদহিবি ,

দুখৰ আভূষণ পিন্ধি মনে

 বিষাদৰ ছাঁত ৰৈ

তোৰ জীৱন বৃত্তান্ত

অনুসন্ধান কৰে ,

প্ৰণয়ৰ পৃথিৱীত তোৰ

নুফুলিল নেকি মাধৈমালতী ?

ব'হাগৰ সেউজীয়াত  কি বাৰু

অপূৰ্ণ হৈ ৰ'ল তোৰ

 কেঁচা কলিজাত ?

হিয়াভগা বিলাপত কলিজা মোচোকা খাই

নিগৰে ৰক্ত টোপ্ টোপ্ ,

 বতাহত গজি উঠা সান্ত্বনাৰ নিচুকনিয়ে

উভালি পেলাম বেদনাৰ হুল ,

নিশ্চয়কৈ আঁতৰিব দুখৰ ডাৱৰ,

মাখনকুহুমীয়া হাঁহিৰে প্ৰলেপ সানিম

ৰক্ত ৰঞ্জিত কলিজাৰ ঘাঁত ।

        ✍️ অঞ্জুমণি হাজৰিকা