কেনেকৈ পাঠ কৰোঁ শোকপ্ৰস্তাৱ-জয় প্ৰকাশ শৰ্মা

এক প্ৰৱণতা 

    নিজক ঢাকি সময়ৰ সতে দৌৰোঁ ,

 কেতিয়াযে নিজস্বতাক হত্যা কৰি 

    সলনি হোৱাৰ মুখাখন পিন্ধি লওঁ 

 তুমি মই বা তেওঁ আমি কোনেও নাজানোঁ  ।

সলনি হওঁ 

    মই ভাবো , সকলোতকৈ বেলেগে হম

তুমিও ভাৱা

তেওঁ ও ভাৱে,

সমাজখনেও তাকেই ভাৱে ।

নিজকে বিশেষ কৰাৰ এপিয়লা  এলকহলত ডুবি

মায়াময় অন্ধকাৰত বাট হেৰুৱাওঁ ।

 সময় দৌৰে 

লগে লগে পৰাজিত হোৱাৰ ভয়ে

 পিন্ধে ভিন্নৰঙী পোচাক ,

কিমান দুৰ্বল

কিমানখিনি দুৰ্বল হলে 

   চিনাকী অচিনাকী হয় ।

আখৰা গৃহৰ নায়কজন 

  আজি মঞ্চৰ খলনায়ক ।

ভেলটোৰ পৰিৱৰ্তন গ্ৰহণযোগ্য ,

 কিন্তু আত্মাৰ মৃত্যুত

কেনেকৈ পাঠ কৰো শোকপ্ৰস্তাৱ -----