স্তৱক- জয়ন্ত কুমাৰ নাথ

©Admin
0
(১)

ভৰ যৌৱনা শাওণৰ বুকুতেই
সিঁচি দিলোঁ এমুঠি সেউজীয়াৰ বীজ,
নদন-বদন হৈ উপচি পৰক
পথাৰ ভৰি সোণোৱালী শইচ ;
আলফুলে বুটলি লম দুহাতে
যেতিয়া হেঁপাহবোৰ ফুলি উঠিব
মুঠি মুঠি কৰি ।

     ( ২)

তুমিয়েইটো নীলিম আকাশৰ 
নৱ প্ৰভাতৰ ৰাঙলী সূৰুয ;
লৈ আহা আশাৰ কিৰণ জিলিঙাই,
বিলাই দিয়া এমুঠি 
হেঁপাহৰ কাঁচিয়লি ৰ'দালি;
আকৌ বিদায় লোৱা নিৰলে
হেঙুলীয়া আভা সানি
চিকিমিকি সন্ধিয়া পৰত ।



Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)