জীয়াই তো থাকিব লাগিব। দায়িত্ব বহুত আছে তাৰ।
ইতিমধ্যে ভায়েকক পঢ়া-শুনা শেষ কৰাৰ পাছত সি
কোম্পানীৰ চাকৰি এটাত সোমোৱাই দিলে । ঘৰখনো সুন্দৰ কৈ সাজিলে ।
দিনটো সদায় ব্যস্ততাৰে পাৰ হৈ যায় । সন্ধ্যা ঘৰলৈ অহাৰ পাছতহে স্মৃতিবোৰে বৰকৈ আমনি কৰে ।
কি কৰিব সি ? তাই যে তাৰ তেজে তেজে জীয়াই আছে !
ইয়াৰ মাজতে ভায়েকৰ বিয়া পাতিলে । বহু চেষ্টা
কৰিও মাকে তাৰ বিয়াখন পাতিব নোৱাৰিলে ।
ঘৰলৈ নতুন এগৰাকী নাৰীৰ আগমন ঘটিল ।
সিও পাৰেমানে সকলোৰে দায়িত্ববোৰ পালন কৰি গৈছে।
কিন্তু এদিন সি গম পালে....
যিজনী অৰুনিমাই সি নহ'লে জীয়াই থাকিব নোৱাৰোঁ বুলি কৈছিল , তাই আজি কোটিপতি ব্যৱসায়ী স্বামীৰ লগত বেছ মজা মাৰি আছে ।
আৰু সি কি কৰিছে ? আজিও তাইকে সুঁৱৰি
জীৱন কটাইছে ?
"............ "
আৰু এদিন...!
"হেই ৱেটাৰ , পেগ এটা বনা"
সেয়াই আৰম্ভণি । এপেগ , দুপেগ কৈ তিনিটা বটল
শেষ কৰিলে আৰু তাতেই শুই পৰিল ।
ৰাতিপুৱা বহু দেৰিলৈকে নুঠা দেখি মাকে মাত লগালে ,
"ইমান দেৰি শুই আছ যে , কাম নাই নেকি"?
তেতিয়া হে তাৰ খবৰ হ'ল। মূৰটো খুব বিষাইছে।
কোনে তাক ঘৰত থ'লেহি , একো মনত নাই।
নাই তাৰ সহ্য নহয়। ইমান প্রতাৰণা !
আজিও নুবুজিলে সি কিয় তাই এনে কৰিলে।
এদিন দুদিন কৈ প্রতিদিনেই , নাইট ক্লাব পাৰ্টীত
তাৰ মদ খোৱাৰ পৰিমাণ বাঢ়ি গ'ল ।
এটা সময়ত মদৰ বটলেই তাৰ জীৱন লগৰী হ'লগৈ ।
মদপী যদিও চাকৰি কিম্বা ঘৰৰ দায়িত্ব ঠিকেই পালন কৰি গ'ল । দৰমহাৰ টকাকেইটা সদায় মাকৰ হাততে দিয়ে।
ভাই-বোৱাৰীকো একো অভাৱ অনুভৱ কৰিবলৈ দিয়া নাছিল ,
নিজৰ ভনীয়েকৰ দৰেই মৰম কৰিছিল ।
ন-বোৱাৰী অহাৰ পাছতহে ঘৰখন আনন্দমুখৰ
হৈছিল ।
দুটামান বছৰ এনেদৰে পাৰ হ'ল।
মাকেও নাতিৰ লগত উমলি সময় পাৰ কৰে।
....................
লাহে লাহে কেঞ্চাৰৰ বিজানুয়ে তাৰ দেহত থিতাপি ল'লেহি । চাকৰিলৈ যাবলৈকো বাদ
দিলে।
.... আৰু এদিন...... !
"এই বেমাৰী মদপীটোক কিয় পুহিব লাগে , উলিয়াই দিয়ক ঘৰৰ পৰা"
সি ঘূৰি চাই দেখে মৰমৰ বোৱাৰীয়েকে মাকক উদ্দেশ্য কৰি কথাখিনি কৈছে ।
তাৰ বুকুত যেন কোনোবাই হাতুৰীৰ কোব এটা হে
দিলে !
মাকে শিল পৰা কপৌৰ দৰে ঠাইতে থৰ হৈ ৰ'ল ।
হায় নাৰী !
কিমান যে ৰূপ তোমাৰ !
এফালে কৰুণাৰ প্রতিমূর্তি মমতাময়ী মাক , আনফালে চলনাময়ী , বিশ্বাসঘাটক অৰুনিমা আৰু বোৱাৰী ।
তাৰ হৃদয়ে কান্দি উঠিল। কোনেও এবাৰো তাক বুজিবলৈ চেষ্টা নকৰিলে।
এখোজ দুখোজ কৈ সি আগুৱাই আহিল।
মাকৰ ভৰি দুটি চুই সেৱা এটা কৰিলে।
"মা , মই যাওঁ। হয়তো কোনোদিন আৰু ঘূৰি নাহো।"
মাকলৈ এবাৰো ঘূৰি নোচোৱাকৈ সি গ'লগৈ।
মাক জনীও যেন এটা প্রস্তৰ মূৰ্তি হৈ পৰিল ।
মুহূর্ততে সকলো থানবান হৈ গ'ল !
.....................
সি গ'লগৈ , গান ভাল পোৱা কোমল অন্তৰৰ ৰাজটো আজি যেন দিশহাৰা পক্ষী ,
কাচৰ টুকুৰাৰ দৰে ভাঙি যোৱা অন্তৰখন
আৰু জোৰা নালাগে ।
গ'ল যি গ'ল , ক'লৈ গ'ল কোনেও নাজানে।
এনেদৰেই এটা প্রতিভাৰ অপমৃত্যু ঘটিল......!
.............. ...... ক্ৰমশঃ...........
✍🏻মামনি বৰঠাকুৰ
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ