ব্যৰ্থতা-সুশান্ত দাস

প্ৰেমৰ আনন্দত যেতিয়া মতলীয়া হৈছিলোঁ,

তেতিয়া ভাবিলোঁ প্ৰেম স্বৰ্গীয় অনুভূতি।

যেতিয়া ঠগ খাই আহিলোঁ আঁতৰি,

তেতিয়াই ব্যর্থতাক ল'লোঁ আদৰি।।

সেই অভিমানী ছোৱালীজনীক যেতিয়া ভাল পাইছিলোঁ,

তাইৰ প্ৰেমত বিভোৰ হৈ   উল্লাসিত হৈ আছিলোঁ।

অভিমান আছিল যে, সেইকাৰণে ঠগ খালোঁ;

ব্যৰ্থতাক আদৰি লৈ, নিসংগতাক সামৰি ল'লোঁ।।

অস্ফুট ধাৰণাক যেতিয়া দুই ওঁঠেৰে কৈছিলোঁ ,

তোমাৰ হাঁহি দেখি ভাবিলোঁ জীৱন তোষিণীক পালোঁ।

কিয় ভাঙিলা চনকা হৃদয়খন, দিলা তীব্ৰ বেদনা,

এই প্ৰেমিকৰ মানস হ্ৰদে পথ ল'লে নীৰৱ সাধনা।।

✍🏻সুশান্ত দাস , শিৱসাগৰ