খেতিয়কৰ মুখত হাঁহি বিৰিঙিছে...
কিমান যে হেঁপাহেৰে বোকা গচকি গচকি
কপালৰ কেঁচা ঘাম মাটিত পেলাইছিল
তই জাননে
সেউজীয়া কঠিয়া ডৰা
হালধীয়া হোৱা লৈ কিমান যে আশাৰে বাট চাইছিল
তই আহি সেই আশা পূৰ কৰিলি আঘোণ
দাৱনীয়ে পুৱাতে উঠি কুঁৱলী ফালি গৈ
সোণালী পথাৰখনি শুৱনি কৰিছে
কাচিয়ে মুঠি মুঠি কৰি ধানবোৰ সজাইছে
খেতিয়কে দাঙৰিয়ে দাঙৰিয়ে ধানবোৰ
ঘৰলৈ আনি ভঁৰালত থৈছে
দুদিন পিছত গৰুৱে মৰণা মাৰি
ওচৰ চুবুৰীয়া মিলি
নখোৱা খাবৰ বাবে সাজু হৈছে
আঘোণ
তই আহি খেতিয়কৰ
স্বপ্ন বোৰ বাস্তৱ কৰিলি ।।
✍️জুলী মৰাণ গগৈ
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ