আশাবোৰ সিঁচিবলে
সোণোৱালী সপোনৰ লুণীয়া টোপালবোৰত
প্ৰাণ পাই উঠিছিল আশাবোৰ।
কাতিমহীয়া চোতালত এটা সপোন সৰিছিল
আশাবোৰ মেটমাৰি থাকিব পৰাকৈ
মেটমাৰি থাকিব পৰাকৈ
আকাশ বন্তি জ্বলিছিল
তৰাবোৰে তিৰবিৰাইছিল
মেঘবোৰ মতলীয়া হৈছিল
সেউজীয়াবোৰ সোণোৱালী হৈছিল
আশাবোৰ সৰিছিল
এবুকু সপোন হৈ।
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ