আদৰ্শ |কবিতা | নীল প্ৰজাপতি

©Admin
0

খোজ দিছিলোঁ
এটি আনে নোযোৱা বাটেৰে, 
সেউজীয়া সপোন হৈছিল ৰাঙলী, 
উদৰৰ যাতনা কʼত, পিয়াহৰ পানীটুপি , 
মুখৰ হাঁহিতে সমাপ্তি যত সুখৰ প্ৰাপ্তি! 

মাথোঁ 
পাইছোঁ আঙুলিৰ মূৰত সঁহাৰি 
পথ যে মোৰ আওহতীয়া,
লক্ষ্য মোৰ সেই প্ৰশান্তি, 
য'ত 
জাহ যায় বিষাদ-অৱসাদ,
হুমুনিয়াহ কত, ইহকাল-পৰকালৰ; 
হাড় ভঙা শ্ৰমিকে
থিয়হৈ পুনৰাই চিঞৰি উঠে 
এই জীৱন জিন্দাবাদ, 
কান্ধত কাঁইটীয়া আদৰ্শৰ জোলোঙা আঁৰি! 


🔳নীল প্ৰজাপতি
জাগীৰোড

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)