নালাগে মানৱতাৰ
বধ্য ভূমি ।
য'ত পোৰা মঙহৰ গোন্ধ
চিৎকাৰ চিৎকাৰ চিৎকাৰ
আৰু সমূহীয়া সৎকাৰ ।
বিধস্ততাৰ নিকটোৱা দাঁত
আনফালে তৃপ্ততাৰ
আসুৰিক অট্টহাস্য ।
এখন যুদ্ধ লাগে ।
কিন্তু ! কাৰ বিৰুদ্ধে ?
মনৰ অভ্যন্তৰত
অতি সংগোপনে
কুৰুকি কুৰুকি
এপাল ঘূনপোক ।
আহক ! আমি নিজেই
নিজৰ ভিতৰলৈ
যুদ্ধ যাত্ৰা কৰোঁ ।
পোকবোৰ বিচাৰি বিচাৰি
বন্দী অথবা বধ কৰোঁ ।
'বহুজন হিতায় বহুজন সুখায়'
বন্দন কৰোঁ ।
✍️ সৌৰভ কুমাৰ বৰুৱা
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ