ৰং থাকে
সুখৰ দৰে।
আধা অকা
কেনভাচত
ৰঙ বোৰ মিলাব
গৈ
বেসুৰা হৈ গৈছে।
তথাপিও তাৰো যে
মোহ আছে।।
জীৱনে কান্ধত হাত থৈ
কয়
এইটো পথেৰে
নাযাবা
কাৰণ
তাত
হদয়বোৰ
ভঙা হয়
বিশ্বাসঘাটকৰ দ্বাৰা ।
মই জীৱনৰ কান্ধত হাতথৈ
কওঁ
এনেকোৱা কাইটীয়া পথেৰ
যাত্ৰাই
দিবমোক
সুখৰ নিবাস!
কবিৰ পৰিচয়ঃ হেমপ্ৰভা বৰা শইকীয়া
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ