তোমাৰে সুৱাস বিলায়
থমকি ৰʼলো তোমাতেই
মন মোৰ নিয়া উৰুৱাই
তুমাৰ সুৱাসৰ ৰেঙণিৰে
পাম জানো তোমাৰ আভাষ
হৈ ৰʼবা জানো তুমি মোৰ
সেই ফাগুনীৰ সুৱাস
পলাশৰ ৰঙা ৰঙে
ৰঙীন কৰিলেহি মোৰ মন
আশাবোৰো যেন আহিল ঘূৰি
মন মোৰ কৰে উচাতন
তুমি এজাক ফাগুনীৰ বলিয়া বতাহ
মোৰ যৌৱনৰ এক ৰঙীন ঠিকনা
দি যায় ফাগুনে তোমাৰ সুৱাসৰ বতৰা
তুমিয়েটো মোৰ হৃদয়ৰ এপাহ ৰঙা শিমলু তুলা
তোমাৰ প্ৰতিটো পলতে
তোমাৰ প্ৰতিটো খোজতে
তোমাৰ প্ৰতিটো উশাহতে
বিলীন হ'ম মই
জনমে জনমে।।
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ