মনটো যেন আজি উন্মাদ হৈ পৰিছে....;
চাৰিওফালে মনোৰম পৰিৱেশ।
সুৰীয়া মাতেৰে কুলিজনীয়েও বসন্তৰ আগমনৰ আগজাননী দিলে...;
বিৰিখেও নতুন সাজ পিন্ধি
ধৰণীক নৱ ৰূপেৰে সজালে।
চাৰিওফালে পেঁপা-ঢোলৰ মনোৰম গুঞ্জন;
ডেকা-গাভৰুৰ যে কʼতোৱেই নবহা হৈছে মন।
গছৰ ডালত কপৌপাহেও অপূৰ্ব ৰূপ দিলে....;
সেউজী ধৰণীয়েও ন-সাজে নিজকে সজালে।
গছৰ ডালত বহি কুলিয়ে সুৰীয়া গীত জুৰে....;
ধৰণী বস্ত্ৰাৱৰণ হয় নতুন ৰূপেৰে .......।
কুলু-কুলুকৈ বৈ অহা তৰংগিনীৰ ৰূপ দুগুণে চৰিছে...;
সুন্দৰী বিহগৰ সুমধুৰ স্বৰে
প্ৰকৃতিক সজাইছে নৱ সাজেৰে।
নানাবিধ পুষ্পৰ সুগন্ধি সুৱাস,.
অপৰূপা প্ৰকৃতিৰ মনোমোহা প্ৰকাশ।
কিমান যে সুন্দৰ পৰিৱেশ!
মনটো কৰে ভাৱত আৱেশ...।
উলাহ-আনন্দেৰে নধৰা হয় হিয়া....;
মনটো হৈ পৰে প্ৰেমেৰে উন্মনা।
এয়াই বসন্ত....
হৈ পৰে মন উলাহত প্ৰশান্ত।
কবিঃ কল্পনা বৰা
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ