জোনাকৰ শব্দ বিচাৰি ,
চ'ত মহীয়া আবেলি
চঞ্চল মেঘে ;
বুকু খন ছানি ধৰিলে ।
আবেলিৰ ৰঙ বিচাৰি
হিয়াত অজস্ৰ লহৰ,
প্ৰেমৰ এসাগৰ সুখৰ নিদ্ৰা
সপোন বোৰে
দোলা দিয়েহি।
ৰাঙলী ডাৱৰৰ আঁৰে-আঁৰে
শব্দৰ খেলাত ;
নানা ৰঙৰ সমাহাৰ।
ৰ'দে বৰষুণে
প্ৰাপ্তিৰে বিচাৰে ;
জীৱন নদীৰ সোঁতত উটি
প্ৰকৃতিৰ বুকুলৈ আশাৰ
জীৱন গাঁথা ।
কবিৰ পৰিচয়ঃ যমুনা বৈশ্য,শুৱালকুছি
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ