মহান শ্ৰমিক তোমাক প্ৰণাম

মাতৃৰ শ্ৰমৰ বিষময় বেদনা 

সহ্য কৰি দিলে জন্ম নাম দি সন্তান |

পিতৃৰ টোপাল ঘাম ৰ'দৰ  তাপত 

ৰাতিলৈ বুলি এসাজ ভাত মুখৰ আগত |

নাৰীৰ ত্যাগ অতিকৈ আচম্বিত

জন্ম হৈ মৃ্ত্যু হয় আন এখন ঘৰত |

আই আহিল হৈ বৃদ্ধ সময়ৰ লগত 

বিহু পিঠা বনাবলৈ নাই গাত বল | 

আনফালে জীয়ৰী লোকৰ ঘৰত  ব্যস্ত 

আলহি অতিথিৰে ভৰিব বিহুৰ বতৰ, 

তথাপিও নুবুজে কেওৱে আনৰ কষ্ট 

সকলো ফালৰ পৰা নাৰীয়ে বোলে কলংকিত |

পিতৃয়ে বোলে জী মোৰ বুকুৰ কুটুম 

নিদিবা জোঁৱাই ৰাখিবা কৰি বুকুৰ আটোম |

বিস্তীৰ্ণ পৃথিৱীৰ নুবুজো অৰ্থ 

মোৰ বাবে ই নহয় ইমান সহজ সাধ্য |

যাচি নিজৰ জীৱন কৰি থৈছিল কোনোৱে কষ্ট 

সেইবাবে  আজি আমি মুক্ত আকাশত বিচলিত |

প্ৰণামিছো আজি মই সেইসকললোকক 

শ্ৰমিক দিৱসৰ প্ৰকৃত প্ৰাপ্তি তেওঁলোকৰ ওচৰত | 

নুবুজো, নাভাবো  আৰু একো মই 

মোৰ মনত আই বোপায়ে আজি প্ৰকৃত  

প্ৰাপ্য শ্ৰমিক দিৱসৰ আসন | 

         

◾মনালিছা বনিয়া