দীঘল সুতাসদৃশ হুমুনিয়াহবোৰ!
অশান্ত মনটো বাৰে বাৰে
উচুপি উঠে নীৰৱে!
জ্যামিতিৰ অংকবোৰৰ দৰেই
খেলি - মেলি হৈ যায়
জীৱন ডায়েৰীৰ পৃষ্ঠাবোৰ!
নিস্তব্ধতাৰ মাজত মাথো
হৃদয়ে বিচাৰে....
হেৰাই যোৱা জীৱনৰ আঁত!
চকুলোৰে ওপচা দুচকুত
মাথো অগাদেৱা কৰেহি
পাহৰা গানৰ হেৰুৱা বাঁহীৰ সুৰে!
গগণফলা আৰ্তনাদ কৰিলেও
কোনেও নুশুনে!
মনৰ গভীৰ নিজানত মাথো
বিবেকে কান্দে নীৰৱে!
✍️নয়না নাথ,লাউজান
চাৰিআলি।
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ