নংগৰ- সাহিজুল ইছলাম

©Admin
1
(দেশী ভাষাৰ কবিতা)
কথা কং আং-বাং
কাম কৰিবাৰ দিলে নাপাং
মানশি কয় আলাং-ফালাং।

ঘুৰি বেৰাং ফুং-ফাং
মন মোৰ উৰাং-পাৰাং
কতো যে কৰং ফেচাং!

চাইকেলত উঠি কিৰিং কিৰিং বেল বাজে স্কুলত যাং
স্কুল থাকি আশি হাত-মুখ নাধুইয়া ভাত খাং
বিকাল বেলা ক্ৰিকেট-ফুটবল খেলাং।

ছাগলেৰ পেট নাভৰিলে বেলেগেৰ বিধান খোয়াং
বাংটু দাদাৰ গাছেৰ কাছা-মিঠা আম ঢেলাং
এমন কৰি মানশিক জোলাং।

 

শব্দ অৰ্থঃ
নঙ্গৰ- দুষ্ট ল'ৰা; আং-বাং- ওলট-পালট; আলাং-ফালাং- ধৰণ-কৰণ ঠিক নহয়; ফুং-ফাং- অত-তত; উৰাং-পাৰাং- অস্থিৰ; ফেঁচাং- লোকক বিৰক্ত কৰা; যাং- যাও; খোয়াং- খুৱাও, বিকাল বেলা- আবেলি সময়; দাদা- আতা; এমন- এনেকুৱা; মানশি- মানুহ

Post a Comment

1Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

  1. বাহাৰুল নহয়। সাহিজুল ইছলাম।

    ReplyDelete
Post a Comment