অবিৰত যাত্ৰী - লক্ষীন্দ্ৰ গগৈ

জীৱন পথৰ অবিৰত যাত্ৰী আমি,

আগবাঢ়ি যাম হাজাৰ ভেটা ভাঙি।

হে জ্ঞানৰ মহান পণ্ডিত গণ,

আমাক উজ্জ্বলোৱা ,অজ্ঞানৰ আন্ধাৰ ভেদি ।

তাৰে কামনা আৰু আশা কৰি,

প্ৰণিপাত জনাইছোঁ চৰণত ধৰি ।

তুমি দিয়া জ্ঞানৰ পোহৰত 

জিনিব পাৰো যাতে,

অগ্নি যুগৰ বিশাল সমৰত ।

আমি পঢ়িম,আমি শিকিম,

আমি শিকি, আগবাঢ়িম ।

অজ্ঞানৰ আন্ধাৰ ভেদিম,

জ্ঞানেৰে পোহৰ কৰিম,

আৰু সকলোৱে হাঁহি মুখে

খোজ কাঢ়ি আগবাঢ়িম ।

দুখৰ সংসাৰ এৰি 

সকলোৱে বিদায় মাগিম,

সুখৰ নাওঁত উঠি ,

জীৱন নদী পাৰ কৰিম ।

আৰু অবিৰত যাত্ৰীৰ জীৱন পথৰ

অন্তিম ঠাই ডোখৰত 

জ্বলন্ত অগ্নিত শৰীৰ জাহ দি,

গুচি যাম সংসাৰৰ মায়া-মোহ এৰি ।।

◼️লক্ষীন্দ্ৰ(জুমন)