নিবনুৱা - ৰিম্পী মহন্ত

মা, 

    সিদিনা মহানগৰীলৈ 

সপোন চকুত লৈ আহিছিলোঁ যে মই ,

ভবাই নাছিলোঁ 

'কেৰিয়াৰ কম্পিটিচন'ত আত্মহাৰা হম বুলি ।

কিন্তু, 

     মই যে একোৱেই কৰিব পৰা নাই, 

মা, 

   বাস্তৱত মই এটা নিবনুৱা হে! হিমালয়ৰ উচ্চতালৈকে উৰিব খোজা ,

মোৰ মনটো কতোঁৱে নবহে অ'

মই যে বাৰে বাৰে সৰি পৰোঁ।

লক্ষ্য মূখী জীৱন নামৰ ৰেলগাড়ীখন 

চিনাকী হৈও অচিনাকী হৈ পৰে।।

সৌ যে সিদিনা..... 

অ, আ, ক, খ চিঞৰি চিঞৰি পঢ়িছিলোঁ, 

তেতিয়াটো মই ভবা নাছিলোঁ 

'কেৰিয়াৰ কম্পিটিচন'ৰ কথা। 

সেইবাবেই নেকি মা'....... 

এতিয়া মই বিচৰা সপোনৰ আলিবাটত ,

শুই আছো এডাল প্রকাণ্ড অজগৰ হৈ......, 

সুখী হব পৰা নাই অ' মই 

এজন নিবনুৱা জীৱন উদযাপন কৰি ।।।

◼️ৰিম্পী মহন্ত