অথচ

অথচ অথচ অথচ...

অথচৰ পাছতো অথচ !

অথচ জীৱন কাল বৰ্তি থকা এক অব্যয়!

সেইদিনা দেউতাই আমালৈ কাপোৰ কিনি আনিছিল,

অথচ দেউতাই নিজলৈ গেঞ্জী এটাও আনিব নোৱাৰিলে;

অথচ দেউতাই মন বেয়া নকৰে কোনোদিন আমাৰ চকুৰ সন্মুখত...!

 

সিহঁতকেইটাক মা-দেউতাই বৰ মৰম কৰে,

অথচ সিহঁতৰ মাক-দেউতাকে আমাক আপোন বুলি ভাবিব নোৱাৰে;

এটা দুমহলীয়া ঘৰ আছে,

অথচ মাক-দেউতাকক সুখত ৰাখিব নোৱাৰে;

দুই-তিনিখন গাড়ী আছে,

অথচ এঘণ্টা কাৰণে বিপদত গাড়ীখন দিব নোৱাৰে;

গিৰিয়েক অহালৈ ঘৈণীয়েক জনী ৰৈ থাকে অথচ ১১ বজাৰ আগতে কোনোদিন ঘৰ নোসোমাই;

তিনিজনীকৈ কন্যা সন্তান আছেই;

অথচ আকৌ ল'ৰা সন্তান লাগে।

চিগাৰেট বেয়া অথচ খাবলৈ নেৰে,

কিতাপত সকলোৱে পঢ়ে

দুখীয়াক সহায় কৰিবা

অথচ বেছিভাগেই পাহৰি যায়।

অথচ কেৱল এটা অব্যয় নহয়,

ই এক জীৱন পৰিক্ৰমা!!

◾পৰেশ দাস,ঢকুৱাখনা, ফোন-৭৬৩৮০০১৮২৮