সোঁৱৰণীৰ পৃষ্ঠাত স্মৃতিবোৰ

লুইতৰ পাৰৰ অগ্নিগড়ৰ বুকুত

ঊষা-অনিৰুদ্ধৰ স্মৃতি বিজড়িত

প্ৰেমৰ নগৰীত থাপিত হ'ল

মোৰ মৰমৰ মোৰ সপোনৰ 

তেজপুৰ মহাবিদ্যালয় । 

স্মৃতিবোৰে মোক আজিও ৰিঙিয়াই মাতে

ফুলি থকা কৃষ্ণচূড়াৰ ৰক্ত পুষ্পই

মোৰ ঔ ফুলীয়া দুগালত আজিও

আবিৰৰ ৰং সানে । 

অতীত সদায় অতীত হয়

অতীতৰ মিঠা মিঠা স্মৃতিবোৰ সুঁৱৰি

জীৱনৰ হেৰুওৱা ৰংবোৰ বিচাৰি

উচুপি উঠে মোৰ মৌন হৃদয় । 

জ্ঞানৰ জ্যোতিৰে আলোকিত কৰি

জীৱন বাটৰ বন্তি গছি তুমিয়েই জ্বলালা, 

দুচকুত অযুত স্বপ্ন লৈ

উন্নতিৰ সোপানেদি আগবাঢ়ি গৈ

জীৱনৰ জয় গান গাই

তুমিয়েই শিকালা

পোহৰৰ বাট বিচাৰিবলৈ । 

তোমাৰ ছত্ৰ ছায়াতেই

মহান শিক্ষাগুৰু সকলৰ সান্নিধ্যই

অমাৱস্যাৰ আন্ধাৰ নাশি

শিক্ষাৰ পোহৰ বিলাই

মোৰ বুকুৰ কেনভাছত গঢ়ি তোলে

সফলতাৰ সেন্দুৰীয়া আলি । 

এৰি অহা দিনৰ স্মৃতি সুঁৱৰি

সোঁৱৰণীৰ দলিছাত প্ৰস্ফুটিত হয়

সহপাঠীসকলৰ লগত কটোৱা

সোণালী জয়ন্তী বৰ্ষ গৰকা

তেজপুৰ মহাবিদ্যালয়ৰ

সোণোৱালী দিনৰ সেই স্মৃতিৰ শিলালিপি ।।

              ✍️ বিশ্বজিৎ সূত

            বালিজান, চতিয়া, বিশ্বনাথ