সংগ্ৰাম- তৃণা ফুকন

এই সময়,

   অৱস আজি দেহ-মনৰ প্ৰাণ

   নাই সতেজতা ,

   ক্লান্তিত অলস-অচৰ।

জীৱন ধুমুহাৰ তাড়নাত 

হেপাঁহবোৰ হ'ল ধূসৰ

সপোনবোৰ জ্বলি-পুৰি হ'ল ছাৰখাৰ

ৰ'ল মাথোঁ হতাশাৰ এঙাৰ।

   ক্ষন্তেকীয়া সুখকণো 

   আহিব জানো ঘূৰি,

 কম্পিত সাহসেৰে আগুৱাই যাবলৈ

 মনটো গ'ল কলিতে মৰহি।

 তথাপি,

 দেখিছোঁ ৰিণি ৰিণি

 কাঁইটিয়া বাটৰ সিপাৰে

 এটি আছে সেঁন্দুৰীয়া আলি,

 হাত বাউলী যেন মোক মাতে

 পুনৰ সজীৱ হ'ল আশাবোৰ।